Vandaag hebben we toegang tot een ongekende hoeveelheid kennis in digitale vorm. De kennis die we generatieslang hebben verzameld en verbeterd is ons cultureel erfgoed. Beperkingsvrije projecten zoals Wikipedia en Vrije Software zijn leiders op veel vlakken; ze bewijzen wat we kunnen bereiken wanneer we kennis bevrijden.
DRM is een poging een stervend bedrijfsmodel te bewaren in het digitale tijdperk en competitie te beperken. Bedrijven proberen moderne technologie vorm te geven gebaseerd op het oude systeem waarin bedrijven de controle uitvoerden over alle inhoud. Dit zou vele voordelen van moderne technologie elimineren.
Auteursrechtwetten zijn ook niet in staat geweest om bij te blijven. Zowel uitgevers als burgers vragen voor hervormingen van het auteursrecht, maar met verschillende bedoelingen. We moeten beslissen: zouden we de belangen van een kleine maar mondige groep bedrijven moeten dienen; zouden we bedrijven moeten toelaten te bepalen waar de limieten zijn voor het delen van kennis en cultuur of zijn de morele en sociale gevolgen van beperkende wettelijke barrières te ernstig om te negeren?