Wat is DRM?

Digital Restrictions Management (DRM) is eender welke technologie ingebouwd in een elektronische dienst of product, met als doel het aantal mogelijke toepassingen ervan te beperken na aankoop. Het is ontworpen om klanten te verhinderen om digitale technologie te gebruiken op manieren die niet overeenkomen met de bedrijfsagenda van een inhoudsleverancier of fabrikant.

Deze technologie belemmert vaak personen van zaken te doen die perfect legaal zijn, zodat we misschien geen mix van legaal verkregen muziekbestanden kunnen samenstellen, of een e-book aan een vriend kunnen uitlenen. Zelfs back-ups kunnen beperkt worden. Restrictions management-technologie verwijdert fundamentele rechten en vrijheden in de digitale wereld. Alle DRM-systemen hebben een ding gemeen: ze geven bedrijven de controle over zaken waarover wij, de eigenaars, de controle zouden moeten hebben. Bedrijven beslissen bijvoorbeeld hoe vaak we de films kunnen afspelen waarvoor we betaald hebben, en wat voor bestanden we kunnen lezen op onze e-booklezer.

Zelfs als we een manier vinden om DRM te omzeilen en ons van deze beperkingen te bevrijden maakt de Richtlijn voor Europees Auteursrecht in de informatiemaatschappij dit illegaal. Deze Richtlijn en gelijkaardige wetten helpen de verouderde bedrijfsmodellen van uitgevers (van nieuws, literatuur, muziek, film en andere informatie) te behouden, bijvoorbeeld door het recht op het maken van private kopieën te beperken, in een wereld waarin nagenoeg iedereen beschikt over meerdere media-apparaten.

Elektronische goederen worden dus vaak gemaakt om defect te zijn, waarbij de volledige capaciteit van de technologie niet gebruikt mag worden, en toepassingen verboden worden die geheel onomstreden waren voor technologische vooruitgang bedrijven de mogelijkheid gaf deze te verbieden.